کنگر فرنگی یا آرتیشوک گیاهی است چند ساله از خانواده کاسنیان، گروهی که شامل کاسنی، قاصدک و گل آفتابگردان است. طول کنگر فرنگی ۱/۴-۲ متر است و برگهای آن ممکن است تا ۷۰ سانتی متر طول و ۳۰ سانتی متر عرض داشته باشند. برگها به صورت قوسی، به رنگ سبز مایل به نقره ای است، در قسمت فوقانی لوب عمیق قرار دارد و در قسمت پایینی برگ به صورت پنک دار می شود. اگرچه برگها نرم به نظر می رسند، اما می توانند کاملاً خاردار باشند. ساقه های گیاه ضخیم و گوشتی است. جوانه های گل همان چیزی است که در بازار میوه و سبزیجات فروخته می شود.
کنگر فرنگی معمولاً برای جوانه های گل آن که خوراکی است کشت می شود. این جوانه ها قبل از باز شدن گل برداشت می شود. جوانه باز نشده دارای ردیف هایی از برگ های سبز خاردار است که گل را در بر گرفته است. در پایه جوانه کنگر فرنگی قلب نرم و خوش طعم قرار دارد که بخشی است که پخته و خورده می شود.
از کنگر فرنگی برای تحریک جریان صفرا از کبد استفاده می شود و تصور می شود که به کاهش علائم دل درد و خماری الکل کمک می کند. از کنگر فرنگی برای کلسترول بالا، سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، مشکلات کلیوی، کم خونی، احتباس مایعات (ادم)، آرتروز، عفونت مثانه و مشکلات کبدی نیز استفاده می شود.
در آشپزی از برگ و عصاره کنگر فرنگی برای طعم دادن به نوشیدنی ها استفاده می شود. از سینارین و اسید کلروژنیک که مواد شیمیایی موجود در کنگر فرنگی هستند، بعضاً به عنوان شیرین کننده استفاده می شوند.
کنگر فرنگی احتمالاً برای درمان سوء هاضمه و کلسترول بالا موثر است. به نظر می رسد عصاره برگ کنگر فرنگی علائمی مانند حالت تهوع، استفراغ، نفخ شکم و درد معده را در افراد مبتلا به سوء هاضمه کاهش می دهد. به نظر می رسد که بهبود پس از ۲ تا ۸ هفته از درمان اتفاق می افتد. مصرف عصاره کنگر فرنگی احتمالا کلسترول کل و کم چگالی (LDL یا بد) کلسترول و نسبت LDL / لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL یا خوب) را بعد از ۶ تا ۱۲ هفته تا حدودی کاهش می دهد. البته توجه داشته باشید که مطالعات بر روی سینارین، ماده شیمیایی خاصی که در کنگر فرنگی یافت می شود، نتایج متناقضی را نشان داده است.
احتمالاً کنگر فرنگی برای خماری ناشی از الکل بی اثر است. تحقیقات نشان می دهد که مصرف عصاره کنگر فرنگی از طریق دهان مانع از خماری بعد از نوشیدن الکل نمی شود.