فلفل چیلی یا قرمز، میوه گیاهانی از تیره Capsicum است که از خانواده گل شبدر هستند. فلفل چیلی در بسیاری از غذاها به عنوان ادویه به طور گسترده ای استفاده می شود. میوه های فلفل دلمه ای از حدود ۷۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بخشی از رژیم غذایی انسان ها بوده و یکی از قدیمی ترین محصولات زراعی در قاره آمریکا است، شواهدی از پرورش این گیاه در شمال شرقی مکزیک در بیش از ۶۰۰۰ سال پیش یافت شده است. آنها یکی از اولین محصولات خود گرده افشانی بودند که در مکزیک، آمریکای مرکزی و مناطقی از آمریکای جنوبی کشت شدند.
موادی که خواص شناخته شده فلفل چیلی را هنگام خوردن یا استفاده موضعی باعث می شوند کپسایسین و ترکیبات مربوط به آن است که به عنوان کپسایسینوئید شناخته می شوند. کپسایسین ماده ای است که در فلفل قرمز وجود دارد و باعث إحساس تندی در دهان می شود. اما این ماده یک کارکرد پزشکی نیز دارد. کپسایسین ماده ای پرکاربرد در تولید کرم ها و پچ های تسکین درد است.
هنگامی که کپسایسین را روی پوست خود قرار می دهید، به جلوگیری از انتقال پیام های درد به اعصاب کمک می کنید. مطالعات نشان می دهد کرم ها و پچ های کپسایسین می توانند به تسکین دردی کمک کنند که ناشی از موارد زیر است: شرایط مفصلی مانند آرتریت روماتوئید و آرتروز، فیبرومیالژیا، رگ به رگ شدن و کشیدگی عضلات، میگرن و سایر سردردهای شدید، جراحی. برخی تحقیقات نشان می دهد که ممکن است کپسایسین به بهبود پوسته پوسته شدن، التهاب، قرمزی و درد ناشی از پسوریازیس نیز کمک کند. به علاوه، کپسایسین احتمالا به تسکین درد ناشی از آسیب عصبی در مشکلاتی مانند زونا، نورالژی پس از گرما، HIV و نوروپاتی دیابتی محیطی کمک می کند.
برای تسکین درد، در بیشتر موارد ممکن است پزشک پیشنهاد کند کرم کپسایسین، لوسیون، پماد یا ژل آن را امتحان کنید. برای این کارها معمولاً نیازی به نسخه پزشک ندارید.