گیاه پنج انگشت (وایتکس آگنوس-کاستوس) که درخت عفیف نیز نامیده می شود، بومی منطقه مدیترانه است. مدت ها اعتقاد بر این بود که هوس کاه است-که منجر به نام آن به عنوان درخت عفیف می شود-اما این تاثیر تاکنون اثبات نشده است. این گیاه از طریق دیگرگرده افشانی تکثیر می شود ، اما خود گرده افشانی آن نیز ثبت شده است.
وایتکس آگنوس-کاستوس به دلیل داشتن شاخ و برگ معطر با بافت ظریف و سنبله های گل پروانه ای بنفش کم رنگ (شبیه اسطوخودوس) که در اواخر تابستان و در آب و هوای خنک باز می شود، به طور گسترده در مناطق معتدل و نیمه گرمسیری کشت می شود. این گیاه به ارتفاع ۱-۵ متر می رسد. به خاک زهکشی شده و نور کامل خورشید نیاز دارد، اگرچه سایه جزئی را هم تحمل می کند. در شرایط ایده آل تا دمای منهای ۲۳ درجه سانتی گراد مقاوم است. این گیاه ساکن آب شور است و این نشان دهنده تحمل نمک است. آب و هوای سرد و مرطوب منجر به برگشت و خسارات می شود. این گیاه در خاک رس مانند و خنثی تا قلیایی به خوبی رشد می کند.
فلاونوئیدها (وایتکسین، کاستیسین)، ایریدوئید گلیکوزید (آگنوسید، اوکوبین)، اسید هیدروکسی بنزوئیک، آلکالوئیدها، روغنهای اساسی، روغنهای چرب، دیترپنوئیدها و استروئیدها در تجزیه و تحلیل شیمیایی پنج انگشت شناسایی شده اند. این مواد در میوه ها و در برگ ها وجود دارند. روغنهای اساسی نیز در میوه ها و برگها یافت شده است. روغن موجود در برگ، میوه های نارس و رسیده از نظر ترکیبات متفاوت هستند.
پنج انگشت معمولاً از طریق دهان برای مشکلات مربوط به چرخه قاعدگی مانند سندرم قبل از قاعدگی و شکل شدیدتری به نام اختلال دیسفریک قبل از قاعدگی مصرف می شود. این گیاه همچنین برای سینه های گلوله ای و موارد دیگری استفاده می شود. به نظر می رسد پنج انگشت بر بسیاری از هورمون هایی که در چرخه تولید مثل زنان نقش دارند تأثیر می گذارد.